Vier jaar crowdfunding

Vorige maand was het zover! De tweede van mijn eerste drie leningen betaalde hun laatste termijn. Dit was toch wel degelijk een mijlpaal. Ik ontvang al vier jaar lang maandelijkse betalingen en al vier jaar lang leer ik regelmatig nieuwe dingen en kom ik steeds een stapje dichter bij mijn doel: Kunnen stoppen met werken voordat ik vijftig ben.

Leeswaarschuwing: ik was erg enthousiast aan het typen, dus is het een lange blog geworden. Zet eerst maar even een kopje thee en ga er rustig voor zitten. Over 1000 woorden (dit keer geen plaatje) weet je al best veel waar ik vier jaar over heb gedaan!

Financieel onafhankelijk
Zoals dat heet… Niet meer afhankelijk zijn van je baan en je salaris om te kunnen voorzien in je levensonderhoud. Afgelopen maand bereikte ik, na wat gunstige omstandigheden, voor het eerst de 10% grens. Ik kan 10% van mijn salaris vervangen met de rente-inkomsten uit mijn investeringen. Dat komt eigenlijk neer op 4 uur per week. 4 uur per week waar ik niets voor hoef te doen.

Nou… “Niets”
Voor niets gaat de zon op. Verder kan je gratis een glimlach ontvangen en wil ik je belangeloos de weg wijzen. Maar ik doe zeker niet niets voor die vier uur aan extra inkomsten. De investering is veel groter.
Er komt namelijk, zeker in mijn geval, veel meer kijken bij crowdfunden dan je zou denken. Het klinkt zo simpel. Je gaat naar het platform waar je wilt investeren, doet een toezegging, je krijgt een mailtje of je het over wilt maken en je gaat achterover zitten wachten. Maar dit principe mist nog 20 stappen!

Oriënteren
Crowdfunden klinkt zo makkelijk! Iedereen kan het, zolang je maar wat geld hebt om te investeren. En technisch gezien is dat ook wel zo. Maar op de beurs zou het dan ook zo werken. Je zorgt dat je aandelen kan kopen, koopt aandelen en wacht tot je ze met winst weer kan verkopen. Menig Nederlander aan wie je dat verhaal verteld lacht je uit. En als je dat in de praktijk gaat uitvoeren, kom je van een hele koude kermis thuis. Je bent al heel snel heel veel kwijt. En ik zie het met crowdfunden niet anders. Het gaat om keuzes maken. Maar daarvoor moet je je wel oriënteren. Dat begint al bij het platform. Er is een enorme keuze aan platformen met elke hun eigen methoden, principes, idealen en verwachtingen. Welke past het beste bij jou?

Vervolgens wil je een investering gaan doen. Wat past bij je? Welke risico’s zijn er, wil je nemen en welke vergoeding en zekerheid wil je daarvoor krijgen?

Administratie
En eenmaal geïnvesteerd kan ik niet achterover gaan zitten en wachten. Ik wil namelijk graag bijhouden waarin ik hoeveel heb geïnvesteerd. Met welk risico. Tegen welke vergoeding. En wat is de status van een project? Is hij al winstgevend. Vele vragen die het nodig maken om een goede administratie bij te gaan houden. Dat “niets”, is dus een dagelijkse investering in orientatie en ontwikkeling. En in die vier jaar zitten daar toch al vele vele uurtjes in. Als je eenmaal lekker bezig bent, is een uur zo om. En ik maar roepen dat ik er ‘niets’ voor hoef te doen 😉

En wat levert het dan uiteindelijk daadwerkelijk op? Grote lessen!
Die vier jaar is voorbij gevlogen! Ik was nog aan het studeren toen ik voor het eerst crowdfunding vond en erin investeerde. Ik zag hele hoge rendementen. Ik had geen idee, geen doel, geen plan of strategie. Ik was redelijk onbezonnen. Nu heb ik dat allemaal wel. Ik heb alles, behalve spijt!
Ik heb ondertussen een doel: ik wil kunnen stoppen met werken / financieel onafhankelijk zijn voordat ik vijftig ben!
Ik heb een plan: Ik heb een berekening gemaakt wat ik nodig heb en hoe ik verwacht dit te bereiken (maar daarover in een nieuwe blog meer)
Ik heb een strategie: In ieder geval voor crowdfunding 😉

Ik heb nieuwe kennis. Ik weet ondertussen wat de WSNP (Wet Schuldsanering Natuurlijk Persoon) in grote lijnen inhoud. Ik weet wat een faillisement is, wat het inhoud en hoe deze over het algemeen afgehandeld wordt. Ik heb geleerd over zekerheden die bij een project beloofd worden. In welke volgorde worden deze afgegaan en wanneer ben ik aan de beurt om betaald te krijgen. Maar naast al die worst case scenario’s weet ik bijvoorbeeld ook wat nu een annuïtaire lening is. Hoe ik zelf functies kan bouwen in excel en hoe bepaalde regelgeving in Nederland werkt.

En ondertussen heb ik vooral vier jaar ervaring! Hoe voelt het om voor het eerst te investeren. Koudwatervrees voor de tweede (jawel, elke investering is toch ook wel weer spannend) en vervolgens de derde, de vierde (en als ik nu door moet gaan totdat ik mijn aantal projecten heb genoemd, ben je nog wel even bezig met lezen, dus ik laat het bij vier). Hoe idioot lang de afhandeling van betaalproblemen duurt. En in welke projecten ik wel wil investeren en diegene waar ik niet in geloof.

Een voorbeeld hierin zijn beloofde omzet/winstcijfers. Zelfs als je er geen verstand van hebt, kan je er doorheen prikken. Als er vorig jaar €10.000 omzet is geboekt, dit jaar de verwachting €17.000 omzet en voor de komende drie jaar de verwachtingen liggen op €75.000, €250.000 en €1.000.000, dan zijn dat hele mooie cijfers. Maar ik geloof er niet in. En ik gun het deze bedrijven van harte. En natuurlijk is het tweede jaar nog steeds moeilijk om klanten te werven en en gaan die klanten in het derde jaar echt komen. Zeker na jullie flyer actie die is gefinancierd door de crowd.
Ik vind het risico gewoon veel te hoog om mee te gaan in dit enthousiasme. Ik heb teveel mis zien gaan en doe simpelweg niet mee met zulke investeringen.

Een tweede en laatste voorbeeld van deze blog (we zitten ondertussen alweer op bijna het dubbele aantal woorden dan dat ik nastreef) is het stukje ervaring dat ik wil weten, waarvoor het geld gebruikt gaat worden. Welke zekerheid levert dat eventueel op. Wanneer het geld wordt gebruikt als voorfinanciering van een nieuwe medewerker, is de kans inderdaad aanwezig dat de omzet en dus winst wordt verhoogd. Maar als het niet werkt, wordt de werknemer het contract niet verlengd. Werknemer weg, geld weg. Als er daarentegen in een machine of in ‘steen’/huis/pand geïnvesteerd wordt, is er een daadwerkelijke investering. Als het misgaat, kan je het weer verkopen. Dat levert geld op. Welliswaar niet zoveel als de aanschafwaarde, maar toch, het verzacht de pijn behoorlijk als het misgaat.

Al deze bovenstaande lessen had ik vier jaar geleden toch echt niet verwacht… Ik dacht dat ik geld moest investeren en rustig af kon wachten. Slapend rijk worden leek me heerlijk! Maar na vele uren investeren, administreren, uitzoeken en leren, leverde het stiekem dus nog heel veel meer op dan die paar centen.
Vier jaar is een mooie mijlpaal, maar voorlopig ben ik nog niet klaar met leren 🙂