Potjes

Zoals ik in mijn eerste blog, Er was eens… (1), vertelde, heeft mijn moeder mij al vanaf het moment dat ik zakgeld kreeg laten sparen. Ik had dus twee potjes: “Wat ik nu uit mag geven” en “Voor later”. Elk jaar mocht ik mijn spaarpot legen en kreeg ik een cadeautje bij 1 van de grote banken. Dus natuurlijk moest er ook geld inzitten!

Vuurwerk

Ik was ondertussen 13 en had een krantenwijk. Heel simpel, huis aan huis blaadjes in de woonwijk waar ik woonde. In week twee stond de buurvrouw al aan de deur. Niet de meest vriendelijke, want ze was maar al te bang dat onze bal door haar ruit ging. Ze vroeg of ze misschien twee krantjes mocht hebben. Eén voor haar en één voor haar dochter. Ik had al krantjes tekort, maar dat was geen probleem. De week daarop stond ze bij haar eigen deur te wachten en moest ik maar even terugkomen. “Hier heb je een gulden. Elke twee weken krijg je er eentje als dankjewel”. Nou, dat had helemaal niet gehoeven, maar aardig was het zeker. We leefden ondertussen in 2002, dus die gulden was al een euro. Dat was al een factor 2,20371 😉
Hoe het kwam weet ik niet, maar elke week stond de buurvrouw weer aan de deur. Daardoor werd mijn tweewekelijkse gulden een wekelijkse euro.

Zo rond december had ik een doel bedacht voor mijn tweewekelijkse guldens: vuurwerk! Zoals elke kwajongen moest ik ook rotjes en pijlen hebben. Ik had er tenslotte ook keurig voor gespaard. Dat vuurwerk potje heeft een paar jaar stand gehouden, tot ik doorhad dat vuurwerk behoorlijk duur was en ik ook andere dingen met mijn geld kon doen.

18… En dan?

Als je eenmaal volwassen bent, komen daar ook volwassen rekeningen bij. Volgens de overheid verdienden mijn ouders niet genoeg om mij financieel bij te kunnen staan, dus kreeg ik extra studiefinanciering. In die tijd op het MBO werd op 1 augustus bepaald of je schoolgeld moest betalen, of dat de overheid het nog voor je betaalde, omdat je nog geen 18 was. Ik werd in augustus 18, dus ik mocht nog een jaar gratis mee. Ik kreeg echter wel vanaf oktober mijn volle stufi! Een mooie reden om dat op te gaan potten. Het werd verdeeld over drie nieuwe potjes. “School”, “Zorgverzekering” en “Kleding”. Naast mijn Stufi kwam er ook zorgtoeslag binnen. Uit die twee inkomsten kon ik alles betalen. Toen het jaar erop de rekening voor mijn opleiding binnen kwam, scheelde het een paar tientjes als ik het bedrag in één keer betaalde. Omdat ik dat hele jaar alles netjes had opgepot, voelde ik dit dus niet in mijn portemonnee, maar had ik wel een paar tientjes uitgespaard!

Potjes nu

Ondertussen woon ik op mijzelf en heb dus mijn huishouden financieel rond te breien. Bij mij zit alles in potjes. Ik heb nog steeds mijn direct uitgeef potje, spaarpot, zorgverzekering en kleding. School heet in mijn administratie nog steeds school, maar wordt alleen nog gebruikt voor cursussen, boekjes, printerinkt, papier, etc. Daarnaast zijn er ondertussen potjes bijgekomen voor uitgaan, huishouden/boodschappen, fiets, auto, sport, voorschieten, vaste lasten (zoals huur, telefoon en andere verzekeringen) en een potje voor mijn crowdfunding. Hierdoor heb ik het gevoel dat ik mijn financiën meer dan op orde heb.

Hebben jullie je financiën ook zo op orde, of ben ik hierin meer dan een controlfreak?

5 gedachten over “Potjes”

  1. Haha, je bent duidelijk een stuk jonger dan ik. Toen de euro werd ingevoerd, begon ik aan mijn eerste echte baan namelijk. Ik heb de invoering van de euro (eigenlijk net als jij trouwens) dus ook nooit zo gemerkt, want ik verdiende vanaf dat moment namelijk net zoveel in euro’s als die maanden daarvoor in guldens.
    En ja, zeer bekend inderdaad. Als kind had ik ook van die potjes, maar dan zelf bedacht. En nu leer ik het mijn kinderen ook. Het is wel heel fijn als je die basis hebt in ieder geval.

    Beantwoorden
    • Ik geloof dat ik met 26 inderdaad wat jong ben. Mijn allereerste baantje kwam ook toen de euro’s er net kwamen (die krantenwijk;) ) Leuk in ieder geval om te lezen dat de potjes manier bij meerdere mensen nog stand houdt. Tot nu toe blijft hij nog erg effectief!

      Beantwoorden
  2. Ik werk ook altijd met potjes en doe dat nog steeds. Alleen de spaarrekeningen heb ik samengevoegd tot twee. Eén voor de buffer en de andere voor wat er over is. Komend jaar komt er wel eentje bij voor het sparen van een andere auto.
    Binnen een lopende maand heb ik potjes thuis: boodschappen, tanken, uitjes, rijles zoon en kapper. Deze potjes vul ik met fysiek geld. Zoon kan dus elke rijles uit de envelop zijn geld halen.
    Ik werk zo al vele jaren en soms laat ik het los, maar dat voelt niet fijn en gaat ook vaak fout.
    Super goed dat jij het zo ook doet hoor. Erg knap.
    Onze kids sparen de helft van hun verdiensten ook vanaf hun 15e. Zoonlief (17) heeft inmiddels 3000 euro helemaal zelf gespaard. Hij interesseert zich daar niet voor en vindt het nog goed dat mama dit regelt.

    Beantwoorden
    • Goed om te lezen dat jij ook zo goed bezig bent! Die potjes maken je veel bewuster van geldzaken. Interessant om te lezen dat als je jouw potjes systeem loslaat, het ook daadwerkelijk misgaat. Die ervaring heb ik (gelukkig) niet. En je zoon mag trots zijn met zo’n spaarbedrag!

      Beantwoorden

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.