Mickey

Het leven is stabiel en ik ben gelukkig. Mijn huis is dik op orde, ik ben gelukkig met m’n vriendin en ook alle andere zaken in zowel werk al privé gaan goed. En zodra je basis goed zit, kan je vooruit gaan denken. Zo begonnen mijn vriendin en ik aan een huisdier te denken…

Als echt kattenmens begon de discussie met mijn vriendin (een echte hondenliefhebster) al snel. Wordt het een kat of een hond. Nu zijn we allebei erg realistisch ingesteld. Ik woon op 2 hoog in een appartementje, ben lange dagen niet thuis en we wonen nog niet samen. Een hond nemen is dan gewoon zielig / onmogelijk en ook een kat kan wel eens een probleem worden. Ons idee werd weer in de ijskast geplaatst.

Misschien dan toch…?
Los van elkaar trokken wij toch de stoute schoenen aan. Eens online kijken wat de mogelijkheden zijn. Als je dan een huisdier neemt, dan toch maar een oude binnenkat die z’n laatste jaren op twee hoog mag komen slijten. En zo kwamen we op Mickey. Een paar jaar oud beestje dat weg is gedaan omdat hij niet om kon gaan met de andere katten in huis. De voorwaarden: geen andere huisdieren en geen kinderen. Dat zou op zich nog prima kunnen!

De stoute schoenen verder aantrekken
Omdat het toch regelmatig ter discussie kwam, zijn we vorig weekend toch maar eens naar het asiel geweest. Het doel: Niet thuiskomen met een kat… Ik wilde namelijk gewoon die beestjes eens zien, kijken hoe het er in een asiel aan toegaat, wat het kost, hoe het voelt en ga zo maar door.
Na het invullen van ons profiel (wat voor kat zou matchen) gingen we katten kijken. Van knuffeldozen tot aan schuwe grompotten en alles wat er tussenzit zat daar. Een hoop lieve beestjes en ook een aantal die nog wat aandacht en tijd nodig hadden om weer echt leuk te worden. Voor elk wat wils. Behalve voor ons…

De kosten
De voornaamste reden om nog even geen kat te nemen zijn de kosten. Dan niet de kosten in euro’s, maar in tijd en aandacht. Omdat mijn vriendin vooral honden gewend is, was het advies om een wat oudere, rustige kat te nemen die in karakter rustig en voorspelbaar is. Vooral de grootste knuffelkont van het asiel kwam daarvoor in aanmerking. Maar: dat beestje had gewoon heel veel aandacht nodig. De 10 uur die ik per dag weg ben, zou te veel worden voor hem. Die kan geen hele dagen alleen zijn. Voor mij zaten er nog wel wat andere geschikte kandidaten tussen, maar de perfecte match was er niet.

Mickey
Helaas was Mickey ook een van de niet geschikte kandidaten. Het weggekropen beestje begon al naar mij te blazen op het moment dat ik hem aankeek. Ik heb er alle vertrouwen in dat het beestje straks weer op z’n gemak is en uiteindelijk een leuk baasje vindt, maar helaas voor ons ging het hem niet worden.

Geslaagde dag
Alsnog was het een geslaagde dag. We waren heel wat wijzer over de mogelijkheden, kosten, dingen waar we rekening mee moesten houden en zo verder. Dat daaruit de conclusie kwam dat er voorlopig geen huisdier komt is misschien jammer, maar weloverwogen. Ik hou het dus nog even bij mijn guppies. Die kunnen wel de hele dag alleen zijn 🙂

Nog meer kosten
De andere kostenpost is natuurlijk die in euro’s. Per asiel verschillen de kosten. Ik kan die op zich prima betalen en dat was voor mij geen reden om geen kat te nemen. Dat ik dit stukje over harde euro’s toch nog even schrijf, heeft te maken met een programma dat ik heb gezien. “Steenrijk, straatarm”. De eerste afleveringen zijn hier terug te vinden.
In dit programma ruilen mensen met een voedselbankbudget met mensen die niet over geld hoeven na te denken. Wat mij vooral opviel is dat de arme mensen meerdere huisdieren hadden en de steenrijke mensen geen. De armen vonden het gezellig en halen veel kracht en energie uit de beestjes, de rijken vinden ze stinken en een geldverspilling. Nu valt er voor beiden wat te zeggen. Dieren kunnen je heel veel liefde geven. Dit is heel veel waard! Maar als je al nauwelijks geld hebt om je eigen bord te vullen, dan is zo’n beestje ook een behoorlijke extra kostenpost.
Ik ben opgegroeid met huisdieren en zal ik ook niet zomaar zeggen dat je een huisdier weg moet doen omdat je het niet breed hebt. Maar wat wel heel belangrijk is, is dat je het financieel eens doorrekent. Huisdieren kosten geld. Ze eten, poepen, piesen, kosten tijd en aandacht en hebben ook medische zorg nodig. En zo’n dierenarts is behoorlijk duur! Als je het dan al niet heel breed hebt, neem dan geen huisdier! Het is leuk, lief en knuffelbaar, maar dan moet je er nog steeds wel goed over nadenken! Dieren laat je niet van jouw bord eten. Zorg er dan ook voor dat een nieuw huisdier niet de oorzaak is dat jij minder eten op je bord hebt!

6 gedachten over “Mickey”

    • Het is een SBS programma, geen-Villa-Felderhof niveau, dus van AA t/m ZZ volgens een script. Het optimale effect wordt uiteraard bereikt door Jan Minimum, Jan Modaal met aanhang zo negatief mogelijk neer te zetten. Hoe verklaar je anders dat o.a. in het 2e programma zo pontificaal in beeld werd gebracht dat iemand (wie?) kennelijk, ongeacht de inhoud van .., de stekker van de vriezer uit het stopcontact heeft gelicht? En het uitlichten van de voorraadkast in der 1e aflevering? Het contrast “kasteel” versus sociale woningbouw? Eén hele week vatten in een uitzending van minder dan 1 uur?

      Beantwoorden
      • Ik durf niet te zeggen of alles gescript is. Deels zal dat vast zo zijn, deels zal er ook gewoon handig geknipt en geplakt zijn. Ook kan het best zo zijn dat er bij de eerste gesprekken door het voedselbank gezin wordt gezegd: De koelkast in de schuur is kapot. Vervolgens zegt het productieteam tegen het rijke gezin: In de schuur staat nog een koelkast. Hoe dat in z’n werk gaat weet ik dus echt niet. Desalniettemin vind ik het erg interessant om te zien hoe een heel rijk gezin leeft van zo’n beperkt budget. Want laten we eerlijk zijn: Geld uitgeven kan iedereen 🙂

    • Dat viel mij ook op en ik vond in de tweede aflevering het een terechte opmerking: Dat je geen geld hebt hoeft niet de reden te zijn om niet schoon te maken.

      Beantwoorden
  1. Touché, geld uitgeven is geen kunst of juist wel!? Normaal kijk ik dit soort ongein niet maar via je link heb ik e.e.a. bekeken. De leukste momenten vond ik, in afl. 1 de relaxte kookkunst van de stresser en in afl. 2 de opmerking van de oudste zoon m.b.t. het leermoment voor de (verwende) kinderen: niet de kids maar pa!

    Beantwoorden
  2. Als je toch graag een hond wilt, en het niet kunt betalen, kun je opvangadres worden. Een hond die op zoek is naar een baasje komt dan tijdelijk bij je wonen tot er een baasje gevonden is, soms kan dat best een tijdje duren, en de kosten voor de hond worden dan door de stichting voor wie je opvangt , betaald.

    Beantwoorden

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.