Mijn laatste blog alweer vanuit Amerika. Zo’n week gaat enorm snel voorbij. De conferentie waar ik heen ben gegaan was super tof! Veel nieuwe dingen gezien en ik heb genoten van alles wat er hier te doen is. Toch zijn er een aantal dingen waar ik maar niet aan kan wennen. Naast dat Chicago veel meer inwoners heeft en dus drukker is dan Nederland, zitten er wat dingen in de Amerikaanse cultuur en gewoontes. Dingen die ik gek vind of waar ik gewoon echt niet aan kan wennen. Vandaag drie van die dingen die ik als ‘gewone Nederlander’ maar moeilijk kan begrijpen.
Groot, groter, grootst
Ik had het er in mijn vorige blog al over. Het formaat van sommige Amerikanen. En ik begin het steeds beter te begrijpen. De porties die je hier namelijk krijgt zijn er gewoon naar. Waar wij in Nederland een kleine beker Cola krijgen bij een fastfoodketen, kan dat hier ook. Alleen zit er in Nederland 0,25l in, hier krijg je een halve liter, die je vervolgens dan ook nog eens onbeperkt mag bijvullen. Daarnaast zijn de porties eten hier standaard te groot. Omdat je gewend bent je bord leeg te eten, is het dan ook vrij logisch dat iedereen hier gewoon veel te veel eet.
Als voorbeeld: ijs! Ik ben dol op ijs! Mijn vakantiegewoonte is om de lekkerste ijszaak van een stad te bezoeken en daar een ijsje te gaan halen. Vaak kies ik voor twee verschillende smaken, dus een hoorntje met twee bolletjes. No big deal. Ook hier in Chicago ging ik dus voor twee smaken (Pompoen Cheesecake en Chocolade Pindakaas!!). Het was zo rond 5 uur ’s middags, dus etenstijd begon er alweer bijna aan te komen. Dit ijsje was echter zo groot, dat ik erna gewoon vol zat. Zo vol, dat ik eigenlijk niet eens meer avondeten nodig had. Als ik het met een Nederlands ijsje zou moeten vergelijken, krijg je waarschijnlijk pas bij 4 of 5 bolletjes eenzelfde hoeveelheid ijs… Gelukkig waren wel beide smaken heerlijk!
Kijk HIER! Kijk HIER!
Reclame maken. Het bestaat al enorm lang. Zet iets vooraan of juist op ooghoogte, zodat het als eerste opvalt. Het werkt! Mensen kopen zulke producten vaak eerder. Ook grote billboards en andere advertenties kennen wij in Nederland. Maar hoe ver kan je gaan? Ik liep in de lokale drogist en ik werd er gek! Overal zaten kaartjes. Letterlijk OVERAL! Iets extra aanbieden werkt en daardoor verkoopt het product sneller. Maar als je bij alle producten een kaartje hangt, heeft het op een gegeven moment geen zin meer. Ik zag op een gegeven moment door de bomen het bos niet meer… Kijk zelf maar even:
Belasting over de Toegevoegde Waarde
BTW… In Nederland kennen we het, dus geen vreemd verschijnsel. Ook hier in Amerika hebben ze Value Added Tax, oftewel VAT. Het enige punt hier is dat ik er niets van snap. Over beter gezegd: ik vind het zeer onlogisch. Allereerst is Amerika zo’n groot land, dat er verschillende tarieven zijn per staat of stad. Simpelweg om de prijsverschillen te verkleinen in het land. Mensen verdienen in de ene staat namelijk minder dan in de andere staat. Wat dan wel enorm vervelend is, is dat men hier alles zo goedkoop mogelijk wil laten lijken. Bij de getoonde prijs zit dus nog geen belasting. Die komt er nog eens bovenop. Waar wij in Nederland voor een brood €1,20 voor het schap zien staan, zal hier $1,09 staan, maar betaal je ook gewoon $1,20. Een mindset waar ik maar nog niet aan kan wennen. Voeg het gewoon toe! Laat zien wat een consument nou daadwerkelijk kwijt is.
Daarnaast staan het percentage ook nog eens niet op de kassabon. Controleren is dus al bijna niet te doen. Een erg verwarrende situatie waar ik maar niet aan kan wennen.
Het goede van Amerika en Chicago
Natuurlijk zijn er ook goede dingen die ik hier kan waarderen. Zo krijg je in Amerika gratis water bij het eten. Nog voordat je eten op tafel staat, staat er naast jouw consumptie al een glas water met ijs erin. Helaas is het water niet zo lekker als in Nederland, maar het feit dat er water op tafel staat kan ik erg waarderen.
Wat mij ook verbaasde, is dat je in Chicago gratis naar de dierentuin kan. Er is simpelweg geen entree. Hoewel het een kleine dierentuin is, zijn er zeker een aantal grotere diersoorten die leuk zijn om te zien. Prima om een middag in te spenderen.
LOL. 5 bolletjes ijs! Dat is echt enorm veel zeg. Als ik er twee neem dan is het al veel. Grappig dat dit in Amerika heel normaal is.
Ik vond Chicago een echte grote stad. Komende uit een klein plattelandsdorpje vond ik het…..erg druk…..erg bijzonder……en totaal niet mijn ding.
Daarbij was het de aller-allereerste keer dat wij in Amerika waren, dus het was compleet overweldigend. Het eten vond ik een ramp. Denk dat ik zo ongeveer de enige mens ter wereld was die afgevallen was na een bezoek aan Amerika 🙂 Later, toen we vaker gingen,raakte ik gewend en vond ik ook best wel smakelijke dingen.
Het water wat je krijgt is idd niet lekker. Vreselijke chloorsmaak. Fris bestelden wij standaard “no ice
Heel herkenbaar allemaal! Chicago is overweldigend. De eerste dagen heb ik alleen maar naar boven gekeken. Want wat zijn die gebouwen gigantisch! Na een paar dagen raak je echter ook daar aan gewend.
Wel was ik weer blij dat ik thuis ‘normaal’ kraanwater kon drinken 🙂
waar ik in Amerika ook altijd blij mee ben is de doggy bag die norrmaal is, als je dan toch uit eten gaat dan kun je er twee dagen van genieten 🙂
Dat is inderdaad iets dat wij niet gewend zijn. Echter was nu wel het nadeel dat ik daar voor m’n werk zat en we uiteindelijk de doggybags niet konden bewaren in een koelkast. De enige keer dat er heel veel eten over was hebben we het dus meegenomen en aan een dakloze gegeven.
Ik herken een aantal zaken inderdaad van mijn bezoeken aan New York en Seattle. Wat een maf land is het soms… Die reclamestickers op elk product ben ik destijds niet tegengekomen…