Mensen die mij kennen, weten dat mijn agenda altijd vol staat. Natuurlijk wil ik tijd voor je maken, maar ik moet wel even m’n agenda erbij pakken. Niet omdat ik mij mentaal voor moet bereiden, maar simpelweg omdat ik nog vele andere bezigheden heb. En nu zit ik hier, woensdag avond, met lichte stress: morgen ochtend moet er een blog klaar zijn.
Toen ik begin november startte met mijn blog, was dat toch wel een droom die uitkwam. Ik had altijd al een website willen hebben. Een eigen website wel te verstaan. Waar ik zelf mag bepalen wat er wel en wat er niet op komt. Ik heb een aantal jaren wat andere sites beheerd, maar dat gaf toch nooit echt de voldoening die ik zocht. Ik had de kennis en kunde met al die computer dingen, dus kreeg ik al snel de taak toebedeeld, maar ik kon mij nooit voor de volle 100% laten gaan.
Een idee
Die droom van een eigen website was er altijd wel. Plaatsen wat IK leuk vind. Maar wat vind ik dan echt leuk? Dan zakte de moed mij alweer in de schoenen. Ik vind heel veel leuk, maar niet echt iets om een website mee te vullen en te blijven updaten. Ik heb ooit (zo’n 10 jaar geleden) mijn sectorwerkstuk in de vorm van een website gemaakt. Leuk voor 1x, maar daarna is zo’n statische website klaar en hoef je er niets meer aan te doen. Dat was toch ook niet de bedoeling.
Dit idee heeft zo jaren door mijn hoofd gespookt tot een maand of drie terug. Ik was op wat financiële blogs gekomen en had het helemaal bedacht: ik maak een blog over mijn (toch wel stiekeme) doel!
De realiteit
En deze week kom ik de realiteit wel een beetje tegen. Het doet me denken aan kinderen voor kinderen:
Ik wil HEEL VEEL! Deze week was het erg druk met werk (ik heb drie dagen op de terugweg in de trein zitten werken ipv bloggen), ik heb maandag gesport, dinsdag vergadering voor het vrijwilligerswerk dat ik doe en dan is het alweer woensdag. Ik was er ondertussen al achter gekomen dat bloggen meer tijd kost dan ik had verwacht. Maar zo veel te doen als deze week is (gelukkig) redelijk uniek.
En toch een blog
Zoals je ondertussen al merkt heb ik nu al zo’n 360 woorden besteed aan voor m’n gevoel helemaal niets. Ik heb een leuk filmpje laten zien en verteld over het verlangen waarom ik toch de stap heb gezet om mijn blog te beginnen en dat mijn blog meer tijd kost dan ik had verwacht. Ik had vanavond ook op de bank kunnen hangen en m’n Netflix erbij pakken. Toch is er een drijfveer wat mij ertoe zet om nog even een uurtje te zitten om deze blog te schrijven. Wat is dat toch? Dat ik ook weer dit vrije uurtje nuttig probeer te besteden?
Geluk
Elk uurtje nuttig besteden klinkt heel zwaar, maar eigenlijk doe ik het gewoon puur voor mijzelf. Ik word er namelijk echt gelukkig van. Sporten vind ik heerlijk. Ik lig daarna te laat in bed en ben de volgende dag best moe, maar dat sporten doet me goed. Een avondje vergaderen klinkt weer een extra bezigheid die tijd kost. Maar als ik straks eenmaal het eindresultaat zie, voel ik me echt gelukkig en ben ik trots wat we voor mekaar hebben gebokst. En zo ook met deze blog. Ik word er heel blij van om te zien dat er weer bezoekers mijn blogje komen lezen.
Mijn agenda zit dus vol. Heel erg vol en soms zelfs wel te vol. Maar eigenlijk stop ik hem zo vol, omdat ik daar gewoon puur gelukkig van wordt en daar weer nieuwe energie uit haal!
Van welke activiteit word jij heel gelukkig of waar krijg jij energie van?
Leuk he een eigen blog. Zo dacht ik er ook over toen ik maart vorig jaar begon met mijn blog. Deze blogpost gaat wel degelijk ergens over, hoewel je er misschien anders over denkt. Het is een persoonlijke update en dat vind ik ook interssant. Het hoeft wat mij betreft niet alleen over geld en financiële onafhankelijkheid te gaan.
mijn advies:
-Leg de lat wat lager. Ik post gemiddeld eens per week iets. Soms heb ik meer inspiratie, maar dan werk ik gewoon vooruit voor de minder creatieve tijden.
-blijf jezelf. Kijk niet wat andere doen of welke artikelen de meeste bezoekers brengen. Het gaat erom wat jij wilt vertellen.