Laten we eerlijk zijn: In Nederland hebben we het echt niet slecht. Ons zorgsysteem is erg goed, kinderen kunnen allemaal naar school en er is relatief veel hulp voor mensen die moeite hebben om rond te komen. Daarbij komt ook nog eens dat deze blog gaat over sparen en besparen. Dat kan zijn uit pure noodzaak, maar vaak heeft het een ander doel. Bijvoorbeeld in mijn geval Financieel Onafhankelijk worden. En juist omdat er dus wel genoeg geld binnenkomt, is het zeker ook eens goed om naar de ander te kijken. Maarja, aan welk goed doel geef jij dan? En wat geef je?
Goede doelen in Nederland
In Nederland zijn enorm veel goede doelen. Je kan ze dus niet allemaal wat geven. Als ik aan elk doel een euro per maand zou geven zou ik niets meer overhouden. En waar kies je dan voor? Ga je voor een stichting die ziektes of bepaalde organen onderzoekt, zoals de Hartstichting of stichting MS Research. Of ondersteun je liever een goed doel in andere werelddelen? Giro 555, Oxfam Novib etc. Allemaal doelen die echt het beste met de mens en de wereld voorhebben. Maar…
Maar…
Er is altijd weer die maar. Mensen roepen het altijd: “Er blijft zoveel aan de strijkstok hangen”. Over dat onderwerp kan ik wel drie blogs schrijven, maar dat doe ik niet. Feit is wel dat het vaak grote organisaties zijn. Die hebben geld nodig voor werknemers, een pand, reclamemateriaal, ledenwervers en ga zo maar door. Er zijn dus ook heel veel mensen in Nederland afhankelijk van die stichting, omdat het hun baan is. En dat kost gewoon heel veel geld.
Vergelijk
Om het vergelijk te maken kijk ik graag naar het adopteren van een kind. Of beter gezegd, het financieel ondersteunen van een kind, zodat het lokaal goed kan opgroeien. Dit loopt vaak via Plan Nederland. Een organisatie die hier bekend mee is en wereldwijd heel veel kinderen financieel ondersteunt. Dat ondersteunen kost per maand €28,50. Daarvoor kan het kind naar school, ontvang je een welkomstmap, krijg je jaarlijks de resultaten een foto van het kind en 3x per jaar het magazine “girls first”.
Een alternatief is Stichting Namaste. Je ondersteunt hiermee een kind van ongeveer 10 jaar tot de leeftijd dat het naar de universiteit kan. Daarnaast ontvang je 2x per jaar een verslagje hoe het met het kind gaat en jaarlijks een foto van het kind. Alleen het magazine krijg je dus niet. Bij Namaste kost zo’n sponsorkind €13 per maand. En hoewel Plan Nederland dus nog steeds erg goed werk doet, zit er toch een groot verschil in de kosten die een organisatie maakt.
Liever lokaal
Bovenstaande titel vat mijn visie toch wel samen. Ik sponsor liever iemand lokaal dan via een grote stichting. Mensen doen dat vaak vrijwillig, waardoor de kosten vaak veel lager uitvallen dan via de grote stichtingen. Hoewel de professionaliteit van een kleine organisatie wel ietsje lager ligt dan bij een grote stichting, doen ze hun werk vaak net zo goed. Een goede indicator daarbij is of het een ANBI organisatie is. Een Algemeen Nut Beogende instelling. Dit wordt onder andere door de overheid gecontroleerd en geeft dus aan of er genoeg geld naar het daadwerkelijke doel gaat.
Eerdere blogs
Dit is niet mijn eerste blog over goede doelen. Wil je daar nog iets meer over weten, lees dan vooral de volgende twee blogs!
Bij ANBI organisaties is het namelijk mogelijk om bijvoorbeeld belasting terug te krijgen over het bedrag dat je hebt gedoneerd. Meer uitleg vind je terug in deze blog.
Ook ben ik groot voorstander van vrijwilligerswerk. Het inzetten van je eigen expertises en daarmee de organisatie verder helpen is een erg mooi gebaar en ook heel erg nodig. Zo vind ik de stichting Schuldhulpmaatje een erg mooi doel. De blog daarover lees je hier. Daarmee geef je geen geld, maar tijd. Iets wat ook erg waardevol is.
Waaraan geef jij? Of geef je bewust niets?
Ik steun Stichting Dierennood in Rotterdam, die projecten in het buitenland voor dieren ondersteunt. Het wordt gerund door o.a. een full-time vrijwilliger die daar zijn baan voor heeft opgezegd. Ze leven nu van het inkomen van zijn vrouw en laten we wel zijn, dat van hem is ook gewoon een baan. Ze hebben dus hele lage overhead en dat bevalt me wel. Je mag zelf iedere maand kiezen welk project je steunt. Je kunt ook doneren aan het noodpotje wat ze aan het bouwen zijn voor urgente gevallen. Ik heb me verplicht voor 5 jaar zodat ook het volledige bedrag aftrekbaar is, hierdoor kan ik meer geven dan zonder deze aftrek. Als deze periode afloopt maak ik een nieuw contract. Mooi systeem. Ik voel me hier persoonlijk beter bij dan bij de grote organisaties. Ik heb het gevoel dan dat mijn geld naar de directeur gaat. 😉
O ja, vrijwilligerswerk, dat zou ook iedereen (mits je in staat bent of niet hele dagen zelf aan het werk bent om je hoofd boven water te houden) in meerdere of mindere mate moeten doen vind ik. We hebben het zo goed, maar veel mensen maken zich drukker om hun nieuwe telefoon, vakantie of waar ze nu weer eens gaan eten, dan dat dat ze eens belangeloos de handen uit de mouwen steken. Er zijn zoveel vrijwillige klussen, er is altijd iets wat bij je interesse past. Mantelzorg past ook in dit rijtje vind ik, dat is vaak weer niet vrijwillig maar ook heel fijn als iemand dit doet nu de overheid steeds meer terugtrekkende bewegingen maakt.
Goed dat je hier aandacht aan schenkt! Ik doneer 730,- per jaar, aan Oxfam Novib en twee andere doelen, allemaal volledig belastingvrij omdat het periodieke giften aan ANBI instellingen zijn. Voor de rest geef ik niets aan de deur: ik bepaal liever zelf aan welke goede doelen ik geef.
Ik doneer zowiezo mijn overgebleven beltegoed aan t eind van de maand
Ik geef altijd aan de kerk. Dat vind ik ook best een goed doel. En verder moet iets me net treffen eigenlijk. De MS Stichting en dingen voor kanker help ik ook graag.