Woonachtig in Delft, maar mijn echte oorsprong ligt in het Westland. Het gebied waar alle kassen staan en die bekent staat om z’n exportproducten. “Bij ons” geen tulpenvelden of gigantische akkers, maar alleen maar glas. Heel veel glas. Nu met de coronacrisis doet het er eigenlijk al niet meer toe wat er nou precies groeit. De tuinders die groenten of fruit verbouwen verkopen het meeste nog wel, maar de bloemen worden keihard geraakt. Door alle importrestricties, is de markt voor bloemen nogal gekelderd. En dat doet heel erg pijn.
Inspiratie
Koffiecups
Toen ik in 2017 mijn appartement kocht, wist ik al dat ik een kantoor aan huis wilde. Ik wilde gewoon een dag in de week thuis kunnen werken en daar ook echt een plek voor hebben. Niet ergens aan de eettafel, op de bank of op een nog minder ergonomisch verantwoorde plek. Ik wilde een goede stoel, in hoogte verstelbaar bureau en een plek waar ik echt kon werken. Omdat ik de enige was die over die beslissing ging, is mij dat prima gelukt. Ik heb kantoor aan huis. Daar moest ik in het begin wel aan wennen, maar steeds vaker zit ik er met veel plezier te werken. Zeker nu we tijdelijk verplicht thuis moeten werken, is dit een erg fijne uitkomst. Een paar maanden geleden is daar dan nog een extra verbetering bij gekomen: we hebben een nieuw koffiezet apparaat. Maar wat een afval produceert dat ding!
Notificatie mailtjes
Mijn mailbox is redelijk schoon. Dat heeft wat werk gekost, maar daar heb ik nu ook het nodige profijt van. Zo heb ik consequent een hele periode alle ongewenste reclamemails opgezegd, gewenste reclame mailtjes worden automatisch in een mapje gezet en heel veel mailtjes krijgen standaard al een label, wat het archiveren eenvoudig maakt. Ik ben heel gelukkig met dat systeem, maar mailtjes die anders zijn dan anders, vallen meteen op. Zo krijg ik afgelopen week mailtjes van mijn broker. Mailtjes waar ik erg ongelukkig van werd.
Maar hij doet het nog prima hoor
Ik kom nog uit de tijd dat computers een turbo knop hadden. Toen ze allemaal lelijk wit waren, met monitoren met een grote toeter en zonder internet. De jaren ’90 waarin de computer zo langzaam aan steeds meer ‘normaal werd’ om thuis te hebben. Ik kom dus ook uit de tijd dat de laptop opkwam. Zo’n groot log ding, die steeds meer kon, kracht had, lichter werd en ga zo maar verder. Een ontwikkeling die jaren heeft geduurd. Eentje die voorlopig nog niet stil zal staan, maar waar ik wel een mening over heb. En waar ik graag een vergelijking mee wil maken. Want ik zie iets gebeuren. Iets ‘nieuws’, wat toch wel heel veel wegheeft van wat we ooit met laptops hebben doorgemaakt.
Leven in het nu
Leef jij wel genoeg in het nu? Maak je je niet teveel zorgen om de toekomst? En hoe zit het met het verleden? Je kan je overal zorgen om maken en na blijven denken over de ‘wat als’ situaties. Maar het is ook zo lekker om gewoon in het nu te leven.
Een weekend op een eiland
De groeten van Texel. Het eerste eiland uit de welbekende TV tas. We zijn een weekendje er tussenuit. Maar met zo’n weekend in een compleet andere omgeving kom je ook direct compleet andere indrukken tegen. Slimmigheden en merkwaardigheden. Genoeg om een hele blog mee te vullen!
Waarmee vergelijk jij jezelf?
Hij was altijd de beste van de klas. Zij was de beste tijdens de gym en dat was toch echt wel de leukste juf tijdens. Al vanaf de basisschool (of misschien zelfs daarvoor al) zijn we onszelf en elkaar aan het vergelijken met anderen. Hoe doet de ander het? Ben je net zo goed, slechter of misschien wel veel beter? Het zit er bijna ingeprent. In een wereld waarin we allemaal moeten presteren, is vergelijken ‘hoe de rest het doet’ eigenlijk geen ontkomen aan. Maar is dat wel de beste aanpak? Jezelf altijd maar vergelijken met de rest? Of kan je het beter op andere manieren doen?