De knop gaat om!

Leuk hoor: bewust leven, consuminderen en sparen. Maar het kan toch nog zuiniger? Waarom heb je tenslotte broodbeleg? Brood zo eten moet toch ook kunnen. Scheelt ook weer in de tandartskosten. Leuk om een feestje te geven, maar de volgende keer nemen m’n vrienden maar lekker zelf hun eten en drinken mee en doen ze dat niet, vraag ik gewoon om een financiële bijdrage. Verder heb ik vakantie niet nodig: ik verkoop ik  mijn vrije dagen! Thee is een overbodige luxe! Vanaf nu drink ik alleen nog maar water! En om weer water te besparen ga ik vanaf nu douchen met een emmertje en een bekertje (lekker old school) en de kleine boodschap doorspoelen moet ook wel lukken met een bekertje water. En als het meisje wat ik leuk vind het daar dan niet mee eens is, is het jammer voor haar. Geld sparen gaat voor mij voor alles! Vanaf nu gaat de knop om!

Minimalist onder de minimalisten
Kan je het je voorstellen? Er zijn mensen die bezuinigen. Omdat ze het leuk vinden of omdat het gewoon nodig is. Maar er zijn ook mensen die nog eens een stapje verder gaan. Die zien er, ondanks een goed inkomen, zo armoedig uit dat dagjes uit voor hen betaald worden. En daar zijn ze dan blij mee: Het spaart geld uit en het geeft de ander een goed gevoel. Bovenstaand stukje gaat niet over mij (alsjeblieft zeg, waar kan ik kotsen) maar over een groepje mama’s in Nederland. Mama’s die op internet onderling een strijd houden wie die maand het meest heeft bezuinigd. En dat gaat verder dan de kapper een weekje uitstellen of zelf de haren knippen…

Extreem
Het zijn bijna Amerikaanse praktijken. Die mensen kunnen ook zo lekker doorslaan in het idiote. Ik had er dus ook moeite mee te geloven dat dit om Nederlandse mensen ging. De kinderen mogen geen limonade of thee (wat al veel goedkoper is dan frisdrank). Nee, ze drinken maar lekker gewoon water. Broodbeleg is uit den boze. En tja, de mouwen van die jas zijn wel wat kort, maar een dikke trui eronder dan gaat het best.

Minimalistic parenting or bad parenting
Wat ik mij dan af ga vragen: is dit minimalistisch opvoeden of gewoon slecht opvoeden? Ik ben alleen dus heb heel makkelijk praten. Ik heb een HBO-studie afgerond, heb een vaste baan met goed salaris en hoef mij geen zorgen te maken over geld. En toch ga ik er heel bewust mee om. Impuls aankopen doe ik niet meer. Ik zou heel graag een spiegelreflexcamera willen, maar ik ga precies de functies gebruiken die er ook op een compactcamera zitten. Daarom koop ik hem niet. Ik probeer parkeerkosten te vermijden en ook verzendkosten ontloop ik graag. Maar als mijn kleren te klein of kapot zijn, komen er gewoon nieuwe. Ik heb heel graag een plak kaas of hagelslag op mijn boterham en soms is het ook wel eens even lekker om nog even onder de douche te blijven staan.
Sommige punten van de ouders zijn helemaal niet zo verkeerd. Ze geven de kinderen voor Kerst een doos. Nu is het wat vreemd om een doos echt als cadeau te geven, maar ze laten die kinderen met die doos spelen tot aan het einde van hun fantasie. Van boot tot raceauto tot kasteel. Dat haalt het echte kind in de kinderen naar boven.
Maar om kinderen expres in te kleine kleren te laten lopen “want dat kan nog prima met een dikke trui” gaat mij veel te ver. Als ouder kan je er misschien mee leven, maar hoe wordt dat kind ermee gepest op school. En och wat is dat kind zielig met zulke kleren. Nou eerder is dat kind zielig met zulke ouders.
Laat een kind dan lekker in een shirtje van de Zeeman, Wibra of Primark lopen. Of zelfs in de tweedehands winkel zijn hele leuke kleren te koop. Maar expres in te kleine kleren gaat echt veel te ver.

Besparen en consuminderen is zeker geen slecht ding. Het bespaard geld, het milieu en kan heel leuk zijn om te doen. Maar in mijn optiek sla je door en ga je veel te ver als je partner, je relatie en je kinderen hieronder lijden… Dan maar iets minder sparen!

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.