Een kaartje

Ik zie steeds vaker de generatiekloof ontstaan als het gaat om kaartjes. De oudere ooms en tantes zullen steevast een kaartje sturen met verjaardagen, verhuizingen, Kerst, andere belangrijke gebeurtenissen en ga zo maar even door. Ze hebben een bak met kaarten en een abonnement op de nieuwe velletjes postzegels zo lijkt het. Dan merk ik dat ik jong en van de digitale berichtjes ben. Maar toch gebruik ik zo nu en dan nog eens een kaartje…

Verjaardagen
Wat is er nou leuker dan een kaart krijgen op je verjaardag. Tja… Toch doe ik er niet aan. Vroeger vond ik het echt onzin. Vaak ging ik op visite en gaf ik gewoon wat geld. Dan wist ik tenminste zeker dat er iets van werd gekocht wat in de smaak lag. Toen ik wat ouder werd, was het toch wel leuk om echt iets te geven. Een kaartje was de optie, maar ik vind een heel cadeautje geven wat leuker. Het werd dus al snel een bus Pringles of een zak snoep, samen met hetzelfde briefje geld. Simpelweg omdat de gedachte was: Een kaart kost ook geld, dan kan ik beter iets kopen waar je nog wat aan hebt.
Ga ik niet naar de verjaardag, stuur ik vaak wel een berichtje. Een appje of een mailje. Ik wens die persoon een fijne dag toe en vraag direct weer even hoe het ermee gaat. Wellicht niet zo leuk als een kaartje in de brievenbus, maar op z’n minst wat persoonlijke aandacht.

Kerst
“Kerstkaarten doe ik niet aan”. Dat heb ik jarenlang geroepen, tot twee jaar terug. Toen heb ik toch een aantal kerstkaarten verzonden. Het is direct bij dat ene jaar gebleven. Teveel werk en het gaf niet de voldoening die ik hoopte eruit te halen. Nee, dan toch ook weer een berichtje naar de mensen die mij dierbaar zijn. Een lief berichtje, een persoonlijke boodschap. Kerst is bij mij dan ook niet geslaagd als ik heel veel kaarten aan de muur heb hangen. Gelukkig maar, want zoveel ontvang ik er ook niet.

Niet dat ik geen kaarten gebruik
Ik merk dat ik toch wat ouder en nostalgischer wordt. Ik gebruik steeds vaker toch een kaartje. Voor een verjaardag, Kerst, verhuizing of noem maar op. Ik stuur ze dan niet per post, maar geef ze vaak terwijl ik op visite ga. Postzegels gebruik ik dus niet, maar kaartjes heb ik toch een stapeltje in de voorraad. En dat weet ik ondertussen van mijzelf, dus hou ik er ook rekening mee. Wanneer ik langs een uitverkoop van de boekhandel loop, probeer ik altijd wat kaarten te scoren. Leuke kaarten die in ieder geval wat goedkoper zijn dan de Hallmark kaarten van €2,50. Het zijn vaak hele leuke kaarten, maar ik vind ze gewoon te duur. Na de verjaardag worden ze toch meestal weggegooid. Dan koop ik liever een leuk kaarten van €0,50 en geef ik €2 extra aan degene die het ontvangt.

Postzegels helpen ook mee bij mijn gedrag…
Dat ik geen kaarten meer verstuur heeft ook zeker wel te maken met de snelheid en kosten van de post. Zelfs nu de decemberzegels er weer aankomen, vind ik €0,73 behoorlijk veel. Een normale postzegel van €0,78 vind ik dus al helemaal te duur (het valt mij trouwens op dat de korting van een decemberzegel zo enorm klein is…, vroeger was dit in mijn beleving veel meer). Daarbij ben ik vaak al te laat om een kaartje nog op de bus te doen. Ik kom er meestal pas de dag zelf achter. De snelheid van de post is dus gewoon te traag (en misschien wel achterhaald) en ik moet er nog flink voor betalen ook vergeleken met een persoonlijk berichtje… Tja, dan is de keuze snel gemaakt.

Toekomst
Kaarten verstuur ik dus al niet meer… Voor de toekomst zie ik dat er ook steeds minder post verstuurd gaat worden. Maarja, hoe ga ik dan over 20 jaar aan mijn kinderen uitleggen hoe je vroeger een brief verstuurde? Ik denk dat Ernst van der Pasch dat heel mooi heeft beschreven: